Krąg modlitewno-medytacyjny – „Czym jest Słowo Boże?”

Czym jest Słowo Boże? Wielu chrześcijan utożsamia Słowo Boże z Pismem Świętym, stawiając między tymi dwoma pojęciami znak równości. Słowo jest jednak terminem, którego nie da się ograniczyć jedynie do spisanego świadectwa Tory, proroków, ewangelistów i apostołów. Bóg tworzy świat swoim Słowem. Słowo obietnicy dociera do Abrahama. W prorockim zwiastowaniu dociera do wygnańców w Babilonie. Wreszcie – jak pisał ewangelista Jan – staje się ciałem i zamieszkuje wśród nas. Słowo jest zatem czymś istniejącym obiektywnie, czymś objawiającym się ludziom w różnych formach, nie tylko tych spisanych.

Słowo w Starym Testamencie przybiera formę twórczego דָּבָר (dawar). Septuaginta przetłumaczy je na greckie λόγος (logos) i w takiej formie pojawia się ono w prologu do ewangelii wg św. Jana. Słowo to nie tylko „słowo”, lecz odwieczny zamysł Boży, objawienie przez Boga swojej woli światu.

W teologii ewangelickiej Słowo Boże przybiera formę dwojakiego sposobu objawienia się Boga w świecie. Z jednej strony wyraża się ono w Zakonie – prawie Bożym, wyrażonym w przykazaniach i Bożych nakazach. Zakon ma potrójną funkcję. Z jednej strony dzięki niemu uświadamiamy sobie nasz grzech. Widzimy, że jesteśmy tylko ludźmi – popełniamy błędy, których później żałujemy. Żal za popełnione winy, wrzuty sumienia to przejaw docierającego do nas Bożego Słowa o winie i karze. Z drugiej strony dzięki Zakonowi widzimy, jak powinniśmy postępować. Przypomina on nam o miłości wobec Boga i bliźniego – do czynienia dobra w rzeczywistości, w której postawił nas Bóg. Zakon przybiera również tzw. formę polityczną. W niej jest on Bożym darem dla wszystkich ludzi, zarówno wierzących, jak i niewierzących, a jego celem jest zapewnienie sprawiedliwości i pokoju. Może on być wzorem dla praw i zasad, którymi kierujemy się naszych relacjach społecznych.

Boże Słowo objawia się również w Ewangelii o Jezusie Chrystusie, który jest wcielonym Bożym Słowem. W Jego krzyżu, zmartwychwstaniu i wniebowstąpieniu ukazał się światu ogrom Bożej miłości i łaski. W Chrystusie grzesznik otrzymuje Dobrą Nowinę o usprawiedliwieniu przez Bogiem, zbawieniu i życiu wiecznym – o tym, że człowiekowi, który żałuje swoich win i pragnie poprawy swojego życia zostaje dane przebaczenie i pojednanie – i to nie ze względu na jakieś nasze czyny, ale z powodu bezgranicznej Bożej miłości.

Boże Słowo musi być słuchane i zwiastowane. Przestrzenią Słowa jest powołany przez Ducha Świętego Kościół – wspólnota ochrzczonych i wierzących w trójjedynego Boga. W Kościele Słowo głoszone jest w kazaniu oraz udzielane jest w absolucji (odpuszczeniu grzechów) i w sposób widzialny w sakramentach – Chrzcie Świętym i Wieczerzy Pańskiej. Za zwiastowanie Słowa odpowiedzialny jest każdy, kto jest w Słowie zakorzeniony – wszyscy tworzący Ciało Chrystusowe. Nie jest to zatem tylko zadanie ordynowanych duchownych. Każdy z nas głosi Słowo w swój unikatowy sposób. Duch Święty działa, wykorzystując dane nam przez Stwórcę talenty i umiejętności. Dzięki temu Słowo żyje także poza murami kościołów. Słowem dzielimy się, dając świadectwo o Bożej miłości wszędzie tam, gdzie Bóg nas posyła. Wówczas i w naszym życiu Słowo staje się ciałem.

Tekst: ks. Filip Lipiński